Diyabetik Makuler Ödemde Seröz Makula Dekolmanı Sıklığı.

Objectives: To investigate the epidemiology and frequency of serous macular detachment (SMD) in patients diagnosed with diabetic macular edema (DME). Materials and Methods: Hundred and forty-three eyes of 104 patients with DME were examined retrospectively. According to the results of OCT, the patients were separated into two groups; patients diagnosed with SMD and DME (group 1) and patients diagnosed with DME (group 2). They were assessed based on demographic characteristics, average age, duration of diabetes mellitus (DM), hypertension (HT) history, best-corrected visual acuity, and diabetic retinopathy stages. Results: The average age of the patients was 61±8.7 years. Forty-three patients (41.3%) were female and 61 patients (58.7%) were male. Fifty-four of 104 patients (51.9%) had DME with SMD. 21 (38.8%) patients had bilateral SMD. In group 1, 31 patients were male (57.4%) and 23 patients were female (42.6%). In group 2, 30 (60%) patients were male and 20 (40%) patients were female. In group 1, average age was 60.2±9.6 and the average duration of DM was 12.2±7.0 years, whereas the average age was 61.9±7.6 and the average duration of DM was 14.06±6.8 years in group 2. Forty-two patients in group 1 (77.8%) and 30 patients (60%) in group 2 had history of HT. Before the treatment, the average best-corrected visual acuity was found to be 0.30±0.24 in group 1 and 0.32±0.25 in group 2. Conclusion: Today, it is thought that diabetic maculopathy is the leading cause of SMD and it is a determining factor of treatment applications. In our study, we aimed at investigating the frequency of SMD in DME and the risk factors for the development of SMD. Although there were some differences between the factors, only the history of HT was found statistically higher in patients with SMD (p = 0.04). [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Amaç: Diyabetik makuler ödem (DMÖ) ile takip edilen hastalarda seröz makula dekolmanı (SMD) sıklığını ve epidemiyolojisini araştırmak. Gereç ve Yöntem: Kliniğimiz retina biriminde takip edilen 104 DMÖ'lü hastanın 143 gözü retrospektif olarak incelendi. Optik koherens tomografiye (OKT) göre SMD ve DMÖ bulunan hastalar grup 1, yalnızca DMÖ tanısı alan hastalar grup 2 olarak incelendi. Hastalar demografik özellikleri, yaş ortalamalarına, diabetes mellitus (DM) sürelerine, hipertansiyon (HT) öyküsü varlığına, en iyi görme keskinliklerine ve diyabetik retinopatinin evrelerine göre değerlendirildi. Bulgular: Hastaların yaş ortalamaları 61±8,7 yıl idi. Hastaların 43'ü (%41,3) kadın, 61'i (%58,7) erkekti. Çalışmaya alınan 104 hastadan 54'ünde (%51,9) DMÖ ile birlikte SMD tespit edildi. Yirmi bir (%38,8) hastada iki taraflı SMD'ye rastlandı. Grup 1'deki hastaların 31'i erkek (%57,4), 23'ü kadın (%42,6), grup 2'deki hastaların 30'u (%60) erkek, 20'si (%40) kadınlardan oluşmaktaydı. Grupların yaş ve DM süreleri karşılaştırıldığında; grup 1'de ortalama yaş 60,2±9,6, ortalama DM süresi 12,2±7,0 yıl olup, grup 2'de sırasıyla 61,9±7,6 ve 14,06±6,8 idi. Grup 1'deki olguların 42'sinde (%77,8), HT öyküsü bulunurken, grup 2'deki olguların 30'unda (%60) HT öyküsü mevcuttu. Grupların tedavi öncesi en iyi görme keskinlikleri değerlendirildiğinde, grup 1'de ortalama 0,30±0,24 iken, grup 2'de 0,32±0,25 idi. Sonuç: Günümüzde diyabetik makulopatinin SMD nedenlerinin başında geldiği ve SMD'nin tedavi uygulamalarında belirleyici bir etken olduğu düşünülmektedir. Çalışmamızda DMÖ'lü olgularda SMD sıklığını ve risk faktörlerini incelemeyi amaçladık. Karşılaştırdığımız faktörler içinde farklılıklar olsa da yalnızca HT öyküsü SMD'li olgularda istatistiksel olarak anlamlı yüksek bulunmuştur (p = 0,04). [ABSTRACT FROM AUTHOR]