Mimari Mirasın Yeniden Değerlendirilmesi ve Geleneksel Japon Evleri: Osaka Açık Hava Geleneksel Köy Evleri Müzesi Örneği.

Since the beginning of the twentieth century, as a result of the increase in the number of people who cannot find their hopes in the cities and who question the stresses of the new city life, the interest in rural life has increased, and rural culture and architecture have also received their share, like many traditional elements that are in danger of extinction. The idea of preserving and re-evaluating traditional architecture has become even stronger in countries where industrialization and migration from rural to urban have been experienced, especially in the years following World War II. As a result, conservation and evaluation practices have become widespread in the world through the preservation of rural architectural elements in situ or the open-air museums created by taking them from their original places and moving them closer to the cities. Thus, together with the preservation of rural culture, it was aimed to eliminate the curiosity of the people of the city about rural culture and architecture. In Turkey, as in the example of Altınköy, interest in open-air museums related to rural life is increasing. With the projects to be done, it is possible to go beyond the purpose of recreation, to preserve the rural architecture and to keep the culture alive. There are successful examples of this in Japan. For this reason, this article deals with the conservation and re-evaluation of rural architecture through the example of Japan, with the desire to set an example for Turkey. Therefore, in this article, literature review, on-site observation, examination and documentation method were used. Open Museum in Osaka and the rural architectural elements in it were examined within the scope of carrying and re-evaluating the tangible and intangible cultural heritage to the cities and new generations. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Yirminci yüzyılın başlarından itibaren şehirlerde umduğunu bulamayanların ve yeni şehir hayatının streslerini sorgulayanların artması sonucu kırsal yaşama karşı merak da artmış, yok olma tehlikesiyle karşı karşıya olan pek çok geleneksel unsur gibi kırsal kültür ve mimari de bundan nasibini almıştır. Geleneksel mimariyi korunma ve yeniden değerlendirme düşüncesi özellikle 2. Dünya Savaşı'nı izleyen yıllarda sanayileşme ve kırdan kente göçlerin yaşandığı ülkelerde daha da kuvvetlenmiştir. Netice olarak kırsal mimari ögeleri yerinde koruma veya orijinal mekânından alarak şehirlerin yakınına taşınıp oluşturulan açık hava müzeleri yoluyla koruma ve değerlendirme uygulamaları dünyada yaygınlık kazanmıştır. Böylece kırsal kültürün korunması ile birlikte şehir halkının kırsal kültür ve mimarisine duydukları merakın giderilmesi hedeflenmiştir. Türkiye'de, Altınköy örneğinde olduğu gibi, kırsal yaşam ile ilgili açık hava müzelerine ilgi artmaktadır. Yapılacak projelerle rekreasyon amacının ilerisine geçerek kırsal mimariyi korumak ve kültürü yaşatmak mümkündür. Japonya'da bunun başarılı örnekleri vardır. Bu nedenle bu makale, Türkiye için bir örneklik teşkil etmesi arzusuyla kırsal mimarinin korunması ve yeniden değerlendirilmesi konusunu Japonya örneği üzerinden ele almaktadır. Bu çalışmada, literatür taraması, yerinde gözlem, inceleme ve belgeleme metodu kullanılmıştır. Osaka şehrinde bulunan Japonya Köy Evleri Açık Hava Müzesi ve içerisinde yer alan kırsal mimari unsurlar somut ve soyut kültürel mirasın şehirlere ve yeni nesillere taşınması ve yeniden değerlendirilmesi kapsamında incelenmiştir. [ABSTRACT FROM AUTHOR]