Gençliğin Sosyal Problemleri Çerçevesinde Hz. Peygamber’in Eğitim Anlayışı ve Uygulama Örnekleri

Her insan yapısal belli kabiliyetlerle dünyaya gelir. Bu kabiliyetlerin geliştirilmesi veya zayıf bırakılması, bireye sağlanan sosyal çevre koşullarıyla doğrudan ilişkilidir. Erken çocukluk döneminde sağlıklı ruhsal ve bedensel imkânlarla desteklenen bireyler, hem sağlam ve güçlü birer bünye geliştirebilecek hem de gençlik döneminde karşılaşacakları sorunları da daha rahat aşabileceklerdir. Dolayısıyla dışarıdan gelebilecek uyarıcılara en açık dönemlerini yaşan gençler için ebeveyn davranışları, eğitim imkânları ve sosyal çevre koşulları hayati bir öneme sahiptir. Gençler, biri ruhsal ötekisi sosyal olmak üzere iki tür sorun ile karşılaşmaktadırlar. Aile yapısından, eğitim sisteminden, okul ortamından ve çevreden kaynaklanan problemler gençlerin yaşadığı bir takım sosyal sorunlardır. Bu tür sorunları yakından tanıyarak gençler için sağlıklı sosyal koşullar oluşturmak büyük önem arz etmektedir. Aile yapısının, eğitim sisteminin, okul ortamlarının ve sosyal çevrenin ürettiği bazı problemleri tanıtmak ve bunların çözümüne dair Nebevî tecrübeleri dikkatlere sunmak çalışmamızın ana temasını oluşturmaktadır. Gençliğin sosyal problemlerinin çözümünde Allah Resûlü’nün “insana değer verip iradeyi güçlendirme”, “yaratılışta var olan temiz fıtrata yönlendirme” ve “bireyi yeteneği ölçüsünde geliştirme” gibi metodlarını inceleyerek farklı yönleriyle nebevî eğitim sistemini tanıtmak çalışmamızın ana hedefi olacaktır.